ارزیابی کیفیت رسوبات سواحل بندرعباس با استفاده از برخی شاخص های اکولوژیک

قرارگیری سواحل بندرعباس در مجاورت انواع آلاینده‌ها مانند آلاینده‌های نفتی، فلزات سنگین و آفت‌کش‌ها و احتمالاً تأثیر آن‌ها بر اجتماعات بنتیک، مطالعه بر تنوع و تراکم این اجتماعات را ضرورت می‌بخشد؛ بنابراین نمونه‌برداری و بررسی بر روی ماکروبنتوز­­ها به‌منظور محاسبه برخی از شاخص­های اکولوژیک‌ (غنای گونه‌ای، شانون، سیمسون، تراز محیطی، برگر-پارکر و غالبیت K) برای تعیین کیفیت رسوب بستر ازنظر آلودگی در 8 نقطه از مناطق ساحلی شامل اسکله شیلات، پارک دولت، اطراف هرمز، بین قشم و هرمز، لنگرگاه، سورو، اسکله پشت شهر و خورگورسوزان از فروردین تا شهریور 1392 به‌وسیله یک دستگاه نمونه‌بردار ون‌وین انجام شد. بیشترین و کمترین مقدار شاخص مارگالف با مقدار 83/4 و 68/5 به ترتیب مربوط به اطراف هرمز و خور گورسوزان، مقدار شاخص شانون متعلق به اسکله شیلات و لنگر گاه به ترتیب با مقادیر 42/1 و 05/1 مقادیر شاخص اونس که تلفیقی از دو شاخص بود متعلق به مناطق اسکله شیلات و لنگرگاه به ترتیب با مقادیر 83/0 و 61/0 بوده که در محدوده غیر آلوده قرار می‌گیرند. شاخص برگر- پارکر نیز در محدوده بین 14/0 و 19/0 قرار ‌گرفت که به ترتیب متعلق به اسکله پشت شهر و لنگرگاه بوده و شاخص سیمپسون نیز در این مطالعه روندی مشابه شاخص برگر – پارکر داشته و مناطق مورد مطالعه از منظر این شاخص نیز غیر آلوده توصیف شدند. منحنی شاخص غالبیت کا نیز برای اسکله بشت شهر بد ولی برای سایر مناطق خوب برآورد شد. درنهایت منحنی فراوانی – وزن نیز برای کلیه مناطق به‌جز لنگرگاه بد برآورد شد. با توجه به اینکه 70 در صد شاخص­های مذکور به مناطق موردمطالعه ازنظر آلودگی امتیاز خوب اختصاص دادند بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری نمود که این مناطق ازنظر آلودگی در وضعیت نامطلوبی قرار ندارند.